Long were the nights when
My days once revolved around you
Counting my footsteps
Praying the floor won’t fall through, again
And my mother accused me of losing my mind
But I swore I was fine

คืนนี้เคยดำเนินไปอย่างยาวนานเมื่อ
วันคืนที่เธออยู่ข้างกายฉัน
ฉันนับก้าวเดินตัวเอง
ภาวนาว่าอย่าให้มีอะไรเกิดขึ้นอีกเลย
แม่ของฉันสงสัยว่าฉันคงจะเสียสติไปแล้ว
แต่ฉันสาบาน ฉันยังโอเคอยู่

You paint me a blue sky
And go back and turn it to rain
And I lived in your chess game
But you changed the rules everyday
Wonderin’ which version of you I might get on the phone, tonight
Well I stopped pickin’ up and this song is to let you know why

เธอทำให้ชีวิตฉันมีความสุข
แล้วก็กลับทำให้มันหมองหม่น
ฉันเหมือนเล่นเกมกับเธอ
แต่เธอเปลี่ยนกติกาทุกๆวัน
สงสัยว่าคืนนี้เธอจะโทรมาแบบไหนกันแน่
ฉันพอแล้วกับการแบกรับแบบนี้ และเพลงๆนี้จะบอกเธอเองว่าทำไม

Dear John, I see it all now that you’re gone.
Don’t you think I was too young
To be messed with?
The girl in the dress
Cried the whole way home, I should’ve known.

ถึงจอห์น ฉันเข้าใจหมดแล้วเมื่อเธอจากฉันไป
เธอไม่คิดบ้างหรอว่าฉันยังเด็กเกินไป
ที่มาเกี่ยวข้องกับเรื่องยุ่งๆนี้
เด็กผู้หญิงสวมชุดกระโปรงตัวเล็กๆ
ต้องเดินร้องไห้ตลอดทางกลับบ้าน ฉันน่าจะรู้แต่แรกแล้ว

Well maybe it’s me
And my blind optimism to blame
Or maybe it’s you and your sick need
To give love then take it away

บางทีมันอาจจะเป็นฉัน
และการที่ฉันมองคนในแง่ดีมากไป ที่ต้องโทษ
หรืออาจจะเป็นเธอ และอาการป่วยของเธอที่ต้องการ
ความรักมารักษาแล้วก็ทิ้งมันไป

And you’ll add my name to your long list of traitors who don’t understand
And I’ll look back in regret how I ignored when they said,
"Run as fast as you can."

และเธอก็จำชื่อฉันว่าเป็นคนที่ทรยศ คนที่ไม่เข้าใจเธอ
แล้วฉันมองกลับไปด้วยความเสียใจ ว่าฉันเมินสิ่งที่พวกเขาพูดได้ยังไง ที่เขาพูดว่า
"วิ่งหนีไปให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้"

Dear John, I see it all now that you’re gone.
Don’t you think I was too young
To be messed with?
The girl in the dress
Cried the whole way home

ถึงจอห์น ฉันเข้าใจหมดแล้วเมื่อเธอจากฉันไป
เธอไม่คิดบ้างหรอว่าฉันยังเด็กเกินไป
ที่มาเกี่ยวข้องกับเรื่องยุ่งๆนี้
เด็กผู้หญิงสวมชุดกระโปรงตัวเล็กๆ
ต้องเดินร้องไห้ตลอดทางกลับบ้าน

Dear John, I see it all now it was wrong
Don’t you think nineteen’s too young
To be played by your dark, twisted games?
When I loved you so, I should’ve known.

ถึงจอห์น ฉันเข้าใจแล้วว่ามันผิด
เธอไม่คิดหรอว่าสาวอายุสิบเก้าปีนั้นเด็กเกินไป
ที่จะเล่นเกมสกปรกของเธอ?
ในเมื่อฉันรักเธอมาก ฉันน่าจะรู้นะ

You are an expert at "Sorry"
And keeping lines blurry
Never impressed by me acing your tests
All the girls that you’ve run dry have tired lifeless eyes
Cause you’ve burned them out

เธอเก่งมากเรื่องการทำให้คนอื่นเสียใจ
ทำให้เรื่องมันมัวหมอง
ไม่เคยประทับใจเลยที่ฉันชนะแบบทดสอบของเธอ
ผู้หญิงที่เธอเคยผ่านมา เธอทำให้พวกเขาเหมือนตายทั้งเป็น
เพราะเธอทำลายพวกเขา

But I took your matches
Before fire could catch me
So don’t look now
I’m shining like fireworks
Over your sad empty town

แต่ฉันอ่านเกมเธอออก
ก่อนที่ไฟมันจะเผาฉัน
อย่ามามองฉันตอนนี้
ฉันดูงดงามดั่งพลุ
อยู่บนชีวติที่พังพินาศของเธอ

Dear John, I see it all now that you’re gone.
Don’t you think I was too young
To be messed with?
The girl in the dress
Cried the whole way home

ถึงจอห์น ฉันเข้าใจหมดแล้วเมื่อเธอจากฉันไป
เธอไม่คิดบ้างหรอว่าฉันยังเด็กเกินไป
ที่มาเกี่ยวข้องกับเรื่องยุ่งๆนี้
เด็กผู้หญิงสวมชุดกระโปรงตัวเล็กๆ
ต้องเดินร้องไห้ตลอดทางกลับบ้าน

I see it all now that you’re gone
Don’t you think I was too young
To be messed with?
The girl in the dress
Wrote you a song, you should’ve known.

ฉันเข้าใจแล้วเมื่อเธอจากไปจากชีวิตฉัน
เธอไม่คิดบ้างหรอว่าฉันยังเด็กเกินไป
ที่จะเกี่ยวข้องกับเรื่องแบบนี้?
เด็กสาวใส่กระโปรงคนหนึ่ง
เขียนเพลงให้เธอ เธอควรจะรู้บ้างนะ

You should’ve known
Don’t you think I was too young?
You should’ve known.

เธอควรจะรู้
เธอไม่คิดเลยหรอว่าฉันยังเด็กเกินไป
เธอควรจะรู้ไว้นะ..