M83 (OST. The Fault in Our Stars)

Wait – M83 (OST. The Fault in Our Stars)
Mr. Van Houton 
I’m a good person but a shitty writer. You’re a shitty person but a good writer. I think we’d make a good
team.
I don’t want to ask you for any favors but if you have the time; from what I saw you have plenty. Please
fix this for me. It’s a eulogy for Hazel….she asked me to write it and I’m trying, it just could use a little flare.
See, the thing is we all want to be remembered but Haze’s
different. Hazel knows the truth. She didn’t want a million admirers she just wanted one and she got
me. Maybe she wasn’t loved widely but she was loved deeply, and isn’t that more than what most of us get?
When Hazel was sick I knew
I was dying but I didn’t want to say so. She was in the ICU and I snuck in for ten mins and sat with
her before I got caught. Her eyes were closed, her skin pale, but her hands were still her hands. Still warm, and her nails were painted this dark blue black color, I just held them. I willed myself
to imagine a world without us and what a worthless world that would be. 
She’s so beautiful. You don’t get tired of looking at her. You never worry if she’s smarter than you
because you know she is. She’s funny without ever being mean. I love her, God I love her.
I’m so lucky to love her right now
. You don’t get to choose if you get hurt in this world but you have a say in who hurts you.
 I like my
choices
.
 I hope she like
hers
.
Okay Hazel Grace?
….
okay

ถึงคุณแวน ฮูเทน
ผมน่ะเป็นคนดีนะ แต่เป็นนักเขียนที่ห่วย ส่วนคุณก็เป็นคนที่เฮงซวยมาก แต่ก็เป็นนักเขียนที่เก่งสุดๆ ด้วยเหมือนกัน
ผมคิดว่าเราสองคนน่าจะเป็นทีมที่เจ๋งไปเลย
จริงๆ แล้วผมไม่ได้อยากจะขอหรือรบกวนอะไรคุณหรอก แต่ถ้าหากคุณพอจะมีเวลา—ซึ่งอันที่จริงผมก็คุณน่ะมีเหลือล้นซะด้วยซ้ำ
ช่วยแก้ข้อความนี้ให้ผมที มันคือคำไว้อาลัยที่ผมเขียนให้เฮเซล….เธอขอให้ผมเขียนมันเพื่อใช้ในงานของเธอ และผมก็กำลังเขียนอยู่ แต่ดูเหมือนว่าจะต้องเติมไฟให้กับมันซักหน่อย
เรื่องของเรื่องก็คือเราทุกคนต่างก็อยากถูกระลึกถึงกันทั้งนั้น แต่เฮเซลนั้นกลับ
แตกต่างจากคนอื่น เฮเซลรู้ความจริงข้อนี้ดี เธอไม่ต้องการให้คนเป็นล้านมารักเธอ เธอต้องการเพียงคนเดียวเท่านั้น….และคนๆ
นั้นก็คือผม แม้ว่าเธออาจจะไม่ได้ถูกรักจากคนมากมายเหมือนใครๆ แต่เธอนั้นก็ถูกรักจน สุดหัวใจ และนั่นมันไม่ยิ่งไปกว่าคนทั่วไปอย่างพวกเราได้รับกันหรอ?
ตอนที่เฮเซลป่วย ผมรู้ตัวดีว่าตัวเองกำลังจะ
ตาย….แต่ผมก็ไม่อยากบอกอย่างนั้น ผมแอบเข้าไปหาเธอในห้อง ICU และนั่งอยู่ข้างๆ เตียงนั้นแล้วจึงออกมาก่อนที่จะถูกจับได้
ดวงตาของเธอปิดสนิท ผิวของเธอซีดเผือด แต่มือนั้นก็ยังเป็นมือของเธอ ยังคงอบอุ่น….และเล็บของเธอถูกเคลือบไปด้วยน้ำขาทาเล็บสีน้ำเงินเข้ม ผมได้แต่กุมมือเธอเอาไว้ นั่งนึกภาพถึงโลกที่ไม่มีเรา…มันช่างเป็นโลกที่ไร้ความหมายเสียจริง
 เธอสวยเหลือเกิน คุณจะไม่มีวันเบื่อที่จะมองเธอเลยล่ะ ไม่ต้องคอยกังวลด้วยว่าเธอจะฉลาดกว่าคุณไหม เพราะคุณรู้อยู่ในใจแล้วว่าเธอฉลาดกว่าคุณแน่นอน
แถมเธอยังเป็นคนมีอารมณ์ขันโดยไม่ต้องใช้คำพูดที่หยาบคายหรือโหดร้ายเพื่อที่จะทำให้ใครหัวเราะด้วย 
ผมรักเธอ พระเจ้า…ผมรักเธอเหลือเกิน

—

และผมก็โชคดีจริงๆ ที่ได้รักเธอ

คุณหนีความเจ็บปวดไปได้ไม่พ้นหรอกนะ เพราะถึงอย่างไรแล้วก็ต้องมีใครซักคนที่ทำให้คุณต้องเสียใจ
แต่ถึงอย่างนั้นผมก็ชอบตัวเลือกของผม
และผมก็หวังว่าเธอจะชอบตัวเลือกของเธอ….
โอเคมั๊ยเฮเซล เกรซ?

……..

โอเค